woensdag 11 mei 2022
Vandaag lopen we iets meer dan 18 km en overbruggen een hoogteverschil van 180 m.
Het belooft een stralende dag te worden met een strak blauwe lucht en 27 graden Celsius.
We verlaten Kédange-sur-Canner via de asfaltweg.
De eerstvolgende 4 km lopen we over de asfaltweg. Niet bepaald verheffend, maar we komen wel snel vooruit.
We komen langs het gehucht Budange, waar we even stoppen op een bankje om wat de eten.
Na een korte pauze gaat het weer verder over de asfalt weg.
We komen dan wel snel vooruit, maar vooral de vrachtauto’s die hier toch wel vaak voorbij komen zijn vervelend.
Inmiddels zijn er wat vriendelijke stapelwolkjes verschenen, wat het fotografisch altijd goed doet.
Na totaal 6 1/2 km bereiken we het dorpje Aboncourt. Als we door dit dorpje gelopen zijn, verlaten we gelukkig de asfaltweg en lopen verder over een verharde weg zonder auto’s.
Jo en M sjokken voort over wat inmiddels een steenslag weg is geworden. We zoeken een geschikte plek om onze broodjes te eten.
Onze zoektocht naar een lunchplek wordt geleid door de altijd stoere Jo en RJ.
Niet ver daarvandaan vinden we een stapel omgehakte bomen om op te zitten.
Na ongeveer 10 km komen we weer bij de auto weg.
Misschien is dit een goed moment om te vermelden dat onze GR5 route (rood/wit) hier voor een groot gedeelte samenvalt met de Pelgrimsroute naar Santiago de Compostella (gestileerde Jakobsschelp).
We passeren het gehucht Saint-Hubert, waar we even kort stoppen in de schaduw.
Na Saint-Hubert lopen we ongeveer 4 km door een inmiddels van verse lentebladeren voorzien bos.
We passeren en idyllisch gedeelte vol met bloeiende daslook. We kunnen Ju maar met moeite uit de betovering losrukken. In het bos is ook het hoogste punt van vandaag, we stijgen 80 m en dalen daarna ook weer 80 m.
We verlaten uiteindelijk het bos en wandelen Vigy in. Sommige struiken bloeien in de lente zo uitbundig en fel van kleur dat het bijna onecht lijkt.
We bereiken de auto en verruilen onze wandelschoenen voor sandalen. Bijna zijn we het dorp al uitgereden als Ju roept dat ze haar smartphone op het muurtje heeft laten liggen. We keren om en gelukkig ligt deze er nog.
Die avond eten we, zoals beloofd, bij een Chinees restaurant in Schengen.