Maandag 13 juli 2020
We hebben gisteren heerlijk gegeten in ons hotel en ook het ontbijt is rijkelijk gevarieerd. Alleen de keuze van hoofdkussens is wat merkwaardig; een heel groot en dik of een heel klein en dun kussen!
Na het ontbijt gaan RJ en Jo met beide auto’s naar het eindpunt van vandaag om daar 1 auto achter te laten. Op de terugweg halen ze ook broodjes en beleg voor de lunch onderweg. Omdat ik er inmiddels achter ben gekomen dat ik mijn tandpasta vergeten ben, vraag ik hen ook om een tube mee te nemen.
Als RJ en Jo weer terug zijn, vervolgen we onze tocht.
Omdat het pad van de GR-5 niet direct langs het hotel loopt, gaan we eerst een paar honderd meter terug naar het punt waar we het pad gisteren verlaten hebben. Dat is een stapel omgezaagde boomstammen in het bos. Vol goede zin beginnen we aan dag 2.
Zoals te zien in de grafiek van mijn GPS-App hierboven, zit er 1 stevige klim in de eerste 8 kilometer. Daarna blijven we redelijk op hetzelfde niveau. De blauwe lijn geeft onze activiteit aan. Bij de dippen naar beneden hebben we dus een tijdje gepauzeerd.
Het pad zal ongeveer 4 kilometer door het bos lopen. We zitten duidelijk aan de vochtige kant van de heuvel en komen veel plassen tegen.
Alhoewel nu niet noodzakelijk, zijn er bij sommige plassen en kleine stroompjes bruggetjes of planken aanwezig om de voeten droog te houden. Het kan er hier dus ook anders uitzien.
Na bijna 4 kilometer verruilen we het bos door open velden. Het pad stijgt nog steeds. Het belooft vandaag ook weer een prachtige dag te worden.
Na ruim 4 kilometer bereiken we het hoogste punt en hebben bijna 150 meter geklommen. Genadeloos schijnt het zomerzonnetje op ons neer: heerlijk!
500 meter verder onder de schaduwen van bomen vinden we een hut, waar we onze broodjes nuttigen.
Na de korte pauze loopt het pad voornamelijk over open terrein en naar beneden.
Na iets meer dan 4 kilometer lopen we langs de Peterskirche het dorpje Ouren binnen.
Inmiddels is de lucht helder geworden, wat een mooi plaatje van de kerk oplevert. We drinken wat op een terras in Ouren voordat we weer verder gaan.
Vanaf Ouren is het ongeveer 1 kilometer naar de grens met Luxemburg. We lopen over een asfaltweg langs de grensrivier de Our richting Luxemburg.
Voordat we de grens met Luxemburg oversteken passeren we een monument op het drie-landen-punt van België, Duitsland en Luxemburg.
We verlaten België en zullen de rest van de GR5 door Luxemburg lopen. Is het verbeelding, of ziet het bos er zelfs beter verzorgd uit dan in België?
De volgende 5 kilometer zal de GR5 de grensrivier volgen. Soms laag vlak langs het water en dan weer hoger langs een steile rotswand.
Voor de rest van onze tocht door Luxemburg is de rood/witte markering van de GR5 vervangen door een gele stip op een blauw veld (of kale rotswand). Alleen in Luxemburg wijkt de markering af!
Net op de laatste paar honderd meter verzwikt RJ zijn enkel, als dat maar geen gevolgen voor de volgende dag heeft…
We bereiken de auto en rijden weer met ons vijven (mondkapjes op) terug naar het hotel. Omdat er een heerlijk avondzonnetje schijnt rusten we uit op het terras. Ik bestel een groot glas Fransiskaner Weißbier.