Dag 10 – Manja -> Ifaty.

Zaterdag 19 november 2016

Testosteron bommetjes aan een touw.

Vanochtend moeten we zeer vroeg op. De wekker staat op 4:00 uur, ontbijt 4:30 uur en we vertrekken om 5:00 uur. Het wordt vandaag een lange dag. Niet dat dit persé betekent dat we ook veel kilometers zullen maken. Op het programma staat aan het eind van de ochtend een overtocht met een pontje over een rivier. Normaal kunnen er 6 auto’s op het pontje en duurt het ongeveer 2 uur voordat je aan de overkant bent. Caroline heeft gisteren echter te horen gekregen dat de motor van de pont kapot is en er op een nieuwe motor uit het buitenland wordt gewacht. In de tussentijd worden de auto’s met een andere boot en met mankracht overgezet. Omdat er dan maar 1 auto per keer kan en wij met 6 auto’s zijn, kan dat wel 6 uur duren. Alhoewel onze lokale gids daar blijkbaar geen probleem in ziet, vindt Caroline het geen prettig vooruitzicht voor ons. Zij heeft inmiddels contact met het Hotel gezocht waar we de komende nacht zullen overnachten en geregeld dat zij vanaf hun kant 2 auto’s naar de rivier sturen. Als wij dan al onze bagage over 3 auto’s verdelen en zelf iets inschikken, dan hoeven er maar 3 auto’s naar de overkant en kunnen we met 5 doorrijden. De bagage komt dan wel achteraf en wij hoeven niet langer dan 3 uur aan de rivier te wachten. Het lijkt ons een prima idee, alhoewel we nog niet weten wat ons precies te wachten staat.
We gaan op weg door het stoffige rode landschap en tegen 11:00 uur bereiken we de bewuste rivier. Aan onze oever ligt alleen maar een kano en een provisorische tafel met banken in de schaduw van een boom. Er is een lokale jongeman aanwezig die blijkbaar onze chauffeurs kent. In de verte aan de overkant van de rivier ligt een vlot aan de oever. Het vlot ligt er verlaten bij. Een paar honderd meter verder naar achteren liggen de contouren van een dorpje. Er lijkt niet veel te gebeuren, totdat er na een kwartier enige beweging te zien is. Er komt een witte auto vanaf het dorpje naar de oever van de rivier gereden en we zien er ook een grote groep mensen lopend achteraan komen. De mensen en de auto ontmoeten elkaar bij het vlot en vanaf onze oever zien we dat de auto voorzichtig het vlot oprijdt. Vervolgens zien we dat de mensen ook op het vlot klauteren en dat het vlot wordt afgeduwd.

(klik op de foto om deze beter te kunnen zien)
In de verte zien we hoe er een touw in het water wordt gegooid en een groot aantal jonge mannen, want dat zijn het natuurlijk, er achteraan springt om het touw te pakken. Het water komt ze tot hun middel en ze beginnen het vlot stroomopwaarts te trekken. Op een gegeven moment heeft het vlot diep water bereikt. Ze laten het touw los, zwemmen naar het vlot en klauteren er op. Langzaam drijft het vlot met de stroom mee en wordt door een paar mannen met grote stokken naar de overkant geboomd. Als het vlot voorbij het midden van de stroom is springen de mannen weer in het water en wordt het touw achter ze aan gegooid. Ze pakken het touw en zwemmen ermee naar het ondiepe gedeelte aan onze kant van de rivier.

(klik op de foto om deze beter te kunnen zien)
Eenmaal aan onze kant van de rivier gekomen pakken ze het touw stevig vast en remmen, onder luid aanmoedigend gejoel voor zichzelf en elkaar, het vlot ermee af. De mannen met de boomstammen aan boord van het vlot doen de rest en duwen het vlot tegen de oever aan. De jonge man die al die tijd al aan onze kant aanwezig was pakt het hem toegeworpen touw en bindt het vlot vast aan een boom. Er worden 2 metalen platen tussen het vlot en de oever gelegd en de witte auto kan van het vlot de kant op rijden. De gehele overtocht hierboven beschreven duurt ongeveer 25 minuten. Er kan nu een auto van ons op het vlot worden gereden om op dezelfde manier te worden overgezet. Aan de overkant heeft zich weer een grote groep mannen verzameld. Het ziet er naar uit dat er twee ploegen voor het trektouw zijn. De eerste auto staat op het vlot en wordt naar de overkant gebracht. Een half uur later rijdt deze aan de overzijde van het vlot en rijdt er een door twee Zeboe’s voortgetrokken houten wagen met 2 wielen het vlot op. De verse ploeg mannen herhaalt de exercitie van de vorige ploeg, maar de samenstelling van deze ploeg is iets anders. De eerste ploeg bestond uit zeer fanatieke testosteron mannetjes. De tweede lijkt wat bezadigder; de overtocht duurt dan ook iets langer.

(klik op de foto om deze beter te kunnen zien)
Ik zit in de laatste auto die wordt overgezet. Het is weer de testosteron ploeg die aan het touw trekt. Eerst een eind stroomopwaarts langs de oever voordat we naar dieper water worden geduwd. 3 uur later zijn alle reisgenoten en 3 auto’s aan de overkant. Een aantal van ons stapt over in de daar gereedstaande 4×4’s. Ik stap zelf vrijwillig in een van de andere auto’s. Een wat oudere kanariegele 4×4. Geen elektrische ramen, ze kunnen eigenlijk helemaal niet dicht en een veel minder comfortabele vering. We zitten met zijn drieën op de achterbank, ik ga eerst rechts aan het raam zitten. Deze keer zit Eva ook in dezelfde wagen, we proberen niet de indruk te wekken dat we een ‘setje’ zijn, maar nu kan het geen kwaad.

(klik op de foto om deze beter te kunnen zien)
De rit gaat over een zeer stoffige maar goed begaanbare weg en we maken veel vaart. Na anderhalf uur even stoppen voor een plaspauze. Grote cumulonimbus wolken aan de horizon herinneren ons eraan dat het toch echt het begin van het regenseizoen is. Na de eerste pauze wisselen we achterin van plaats en ga ik in het midden zitten. Het zijn toevallig allemaal redelijk kleine mensen achterin. Ik slurp af en toe van mijn anderhalve liter waterfles, geen overbodige luxe in deze droge en warme omgeving. Het komt wel voor dat ik tijdens een ochtend rijden alle anderhalve liter water opgedronken heb en toch niet hoef te plassen. Alles uitgezweet zonder dat ik het zelf merk. Na ongeveer anderhalf uur rijden zie ik het gezicht van de chauffeur in de achteruitkijkspiegel. Hij ziet dat ik hem zie en hij maakt een gebaar dat hij graag wat wil drinken. Ik schroef de dop van mijn fles los, deze is nog voor een kwart gevuld, en geef het aan hem. Hij pakt de fles en drinkt deze in één teug leeg. Ja, je zult maar dorst hebben…

We bereiken ons Hotel voor de komende nacht vroeger dan verwacht rond 16:00 uur. We hebben de laatste kilometers dan ook erg snel gereden.
Het hotel is prachtig aan de kust gelegen, hoog boven het strand met een mooi uitzicht over de Straat van Mozambique.
Ik ga om 9:00 uur naar bed; wel last van diaree.