Dag 13: Stinkende zeeleeuwen op weg naar de zonsondergang bij Spitzkoppe.

Vandaag op weg naar de camping bij Spitzkoppe, maar eerst rijden we door een saai landschap langs de kust op weg naar de grootste zeeleeuwen kolonie ter wereld. Ruim voordat we er aankomen ruiken we de penetrante geur al.

Gelukkig wen je na een tijdje wel aan de geur. Tussen de volwassen zeeleeuwen met hun jongen liggen ook diverse lijken van jonge zeeleeuwen. Sommige nog vers en andere behoorlijk ingedroogd. Dit zal ongetwijfeld bijdragen aan de stank die we ruiken. Behalve wat foto’s maak ik ook geluidsopnamen, maar het heeft geen zin deze hier te plaatsen. Bij het afluisteren klinken zeeleeuwen net als schapen bij de branding.

20110513a

We rijden de saaie weg langs de kust weer terug richting Swakopmund en lunchen ergens bij een klein kustplaatsje aan het strand. Bij de zeeleeuwen scheen de zon, maar hier hangt weer die vervelende koude zeenevel.
Na een paar uur rijden wordt het landschap weer interessant en laat in de middag komen we bij Spitzkoppe aan. De Spitzkoppe is een groepje rode rotsen die uit het landschap omhoog reizen. Ik laat mij met mijn in Swakopmund gekochte hoed fotograferen.

20110513b

De rotsen zijn zeer fotogeniek en de camping is zeer primitief. Dankzij mijn nieuwe slaapzak heb ik het in de tent ’s nachts niet koud, terwijl we soms toch wakker worden met zeven graden Celsius!

Zonsondergang en maanopkomst boven Spitzkoppe:

20110513c