Rond een uur of acht vertrekken we richting een camping bij het kokerboomwoud. Tijdens de rit krijgen we reeds een eerste indruk van de wijdheid van het landschap. De lucht is bezaaid met vriendelijke wolken. Ieder moment moet de regenperiode ophouden. We horen dat het sinds 1974 niet zoveel geregend heeft als de afgelopen maanden. Rond het middaguur stoppen we aan de kant van de weg om te lunchen. Zodra we uitstappen zien we dat er een heleboel krekels, ongeveer vijf centimeter lang over de grond kruipen. We zullen ze nog veel vaker te zien krijgen.
We krijgen een eerste indruk van de wijdheid van het landschap:
Grote krekels lopen overal; monsters in onze Europese ogen.
Die avond zitten we op de camping rond een kampvuur (het eerste van velen) en kijken naar de sterren boven ons. In de verte woedt een onweersstorm. Te ver om te horen, maar de bliksem is goed te zien.
