30 september 2016
Vrijdag werk ik alleen in de ochtend. Als ik rond 12 uur buiten kom, zijn er prachtige wolken met een helder blauwe lucht ertussenin. Een van mijn favoriete weertypen. Ik besluit mijn camera te halen en met de bus naar Monnickendam te gaan.
Vanuit Amsterdam ben ik in een half uurtje in Monnickendam. Ik stap uit bij de grote kerk en loop naar het haventje. Juist als ik daar aankom zorgt een grote wolkenstraat, een rij wolken achter elkaar, ervoor dat Monnickendam in de schaduw zit. Ik wil mijn objecten toch wel graag door de zon beschenen hebben. Even wachten dus. Ik loop alvast wat rond om mooie objecten uit te zoeken.
Na een half uurtje zijn de wolken opgeschoven en breekt de zon door. De wolken vormen een dramatische achtergrond. Interessant bij de compositie is het spanningsveld tussen de objecten die duidelijk op de voorgrond aangeven dat zij de eerste blik waardig zijn, terwijl de dramatiek van de wolken op de achtergrond ervoor zorgt dat zij op hun eigen wijze de aandacht opeisen.
Het bootje met het vistuig zelf stelt niet zoveel voor, maar een juiste uitsnede doet wonderen.
Bewijs voor de kenners dat ik echt in Monnickendam ben. Ik moet wel weer 10 minuten wachten omdat een grote wolk de zon blokkeert. Zo hebben de wolken zowel voor- als nadelen.