Grotwoningen en een charismatische jongeman
In tegenstelling tot wat er in het programma staat, brengen we eerst een bezoekje aan grotnederzettingen, dan lunchen we en gaan we via Gori door naar Kutaisi. Omdat het vandaag geen wandeldag is, trek ik in plaats van mijn zware berg-wandelschoenen lichte sneakers aan.
De grotnederzettingen bestaan inderdaad uit verschillende zeer oude grotten uitgehakt uit tufsteen of zandsteen, daar verschillen de meningen in de groep over. Hoe het ook zij, met mijn sneakers heb ik een geweldig grip op deze ondergrond en ren als Peter Pan heen en weer.
M geeft uitleg over de geschiedenis van deze grotten.
Als het even niet druk is, schiet ik ook het kerkje binnen. Het is een sober klein kerkje.
We lunchen op loopafstand van het grottencomplex in een gezellig wegrestaurant.
Na de lunch op weg naar Gori voor het Stalin Museum. Het museum is vooral een mausuleum voor alles wat met Stalin te maken heeft. Verwacht geen informatieve opzet. Er lijkt geen lijn in te zitten en de uitleg op de bijgevoegde kaartjes is alleen in het Russisch en het Georgisch. Je gaat via een imposante hal met een marmeren trap naar de eerste etage, waar de tentoonstelling is. Halverwege de trap ontmoet je een meer dan levensgroot standbeeld van Stalin.
Buiten staat op een stuk rails het privé treinstel van Stalin. Ik maak een foto van de coupé waar de stafvergaderingen ongetwijfeld werden gehouden.
Ik ben verbaasd over de degelijkheid van het onderstel van het rijtuig, het moet honderd jaar oud zijn.
Op één van de schilderijen is Jozef (Stalin) afgebeeld als jongeman van in de twintig. Daarop lijkt hij mij een moderne hipster en best charismatisch.
We rijden verder naar Kutaisi en ons hotel. Het is warm en broeierig in Kutaisi, net als de eerste avond in Tbilisi. Ik ga met twee reisgenoten een bier op het terras drinken. Van binnen uit de centrale hal van het hotel horen we later Georgisch polyfonisch gezang. Het klinkt mooi, van een afstandje.
Voor de liefhebber hieronder nog meer foto’s van het landschap:
