17 augustus 2023
Vandaag staat er niet een heel lange wandeling voor de boeg. De etappe is ruim 15 km.
We starten op redelijk open terrein met half bewolkt weer en ongeveer 24 graden Celsius.
De laatste kilometers gingen toch wel aardig omhoog en weer omlaag, waarbij Ju helaas is uitgegleden over losse steentjes en daarbij wat ongelukkig op haar gezicht terecht is gekomen. Met een flinke buil onder haar rechter oog loopt ze dapper verder.
Op ongeveer eenderde van de dagwandeling lopen we door het plaatsje Fribourg. Daar valt verder niets te beleven en we kunnen er ook niets drinken.
We gaan weer verder over open terrein en via half verharde wegen. Zo nu en dan spettert het even uit een regenwolk, maar voor mij niet voldoende om mijn regenponcho tevoorschijn te halen.
We komen langs een bord waar de heuvel “Col du Donon” in de Vogezen al staat aangekondigd. Één van de hoogtepunten voor de volgende reeks etappes.
Als we weer terug zijn bij ons hotel, spreken we af in het centrum van Sarrebourg wat te gaan eten. Jo heeft daar een Vietnamees restaurant gezien. Ik ben wat vroeg en wacht lekker in het zonnetje op de parkeerplaats van het hotel. Omdat we iets te vroeg voor het restaurant zijn, drinken we eerst iets op het terras van een lokale kroeg. Sarrebourg is duidelijk provincialer dan Nancy en dat is ook te zien aan de gasten in de kroeg.
Als we later het Vietnamees restaurant inlopen, blijkt het ruimer en moderner dan het van buiten doet vermoeden. Het eten is lekker, alhoewel ik voor het eind van de maaltijd eerder het restaurant moet verlaten omdat ik last krijg van kramp in mijn slokdarm. Dat heb ik vaker als ik niet goed genoeg kauw en dat geeft een vreselijke kramp, waarbij ook een omgekeerde peristaltiek ontstaat. Gelukkig stelt Jo voor samen met mij lopend terug te gaan naar het hotel. Dat is ongeveer een half uur lopen en voortdurend kokhalzend en mijn kramp beheersend bereik ik het hotel. Eenmaal daar aangekomen is alles alweer bijna in orde alsof er niets gebeurd is.