18 augustus 2023
Vandaag lopen Ju en RJ niet meer mee. Ze brengen ons echter met hun auto nog wel naar ons startpunt van vandaag. Nadat we van hen afscheid hebben genomen en hen een goede reis gewenst, beginnen wij aan onze tocht. Vandaag wordt het de langste wandeling met 23 km.
De eerste paar kilometers loopt het pad langs een kanaal. Dat is weliswaar vlak en makkelijk begaanbaar, maar na verloop van tijd ook wat saai.
Op ongeveer tweederde van het gehele stuk langs het kanaal steken we het kanaal over naar de overzijde. Bovenop de brug zien we dat er nog veel meer plassen en meren in de omgeving liggen.
We lopen het plaatsje Grondrexange in. Eigenlijk een gehucht, maar waarschijnlijk vanwege alle waterrecreatie rondom is er een kleine boulangerie met een heus terrasje. Hier nuttigen we een kopje koffie met een taartje.
Na de koffie pauze gaat het weer verder langs water en over heuvels met akkers en weidevelden. We lopen over asfalt en over een heuvel van 320 meter hoogte en bereiken het plaatsje Landange. In de verte zijn de heuvels van de Vogezen al te zien. Daar gaan de etappes volgend jaar doorheen.
We volgen de asfalt wegen een paar kilometer tot aan het dorpje Aspach. In de schaduw van grote bomen vlak voor de kerk lijkt er een prima lunchplek te zijn. Een stenen tafel met stenen banken in de schaduw. Al het steen wordt echter bevolkt door grote hoeveelheden wantsen, zodat er voor ons geen plaats meer is en we iets verderop op een bank in een houten bushokje onze lunch opeten.
Het is deze dag de warmste dag van deze hele week, zo rond de 30 graden Celsius. Ik vind dat heerlijk en geniet van de warmte van boven en van beneden van het asfalt.
Na een aantal kilometers en nog zo’n 5 kilometer te gaan, bereiken we Niderhoff. Hier is een bar-restaurant, maar die gaat pas om half zeven open. We vinden een bankje in de schaduw om nog een stukje brood te eten. Ma had veel last van de warmte de laatste paar kilometers en besluit om niet verder te lopen, maar op ons te wachten als we de auto hebben opgehaald.
Jo en ik lopen de laatste 5 kilometers, iets anders dan de GPS-track die we hebben gedownload. Maar omdat we in het verleden hebben afgesproken bij afwijkingen altijd de bordjes in het landschap te volgen, doe wij dat braaf. Het is eerst een eind stijgen tot 402 meter met daarna een redelijk snelle afdaling naar het dorpje waar de auto staat.
We wandelen uiteindelijk het dorpje in. De kerktorens hebben hier een meer Duitse vorm. We stappen in de auto en halen eerst Ma op voordat we naar het hotel gaan. Voordat we opnieuw proberen om bij de Italiaan te gaan eten die de eerste keer vol zat, heb ik nog wat tijd om twee biertjes in de zon voor het hotel te drinken. Het eten bij de Italiaan is lekker, maar niet echt bijzonder. Wat mij betreft toch weer een geslaagde en fijne wandelvalentie. Ik kijk wel uit naar de meer heuvelachtige omgeving van volgend jaar!