Zaterdag 22 september 2018
De logistiek voor vandaag is wat uitdagend. We stallen de auto bij het einddoel van de wandeling voor vandaag (Banneux), maar moeten dan eerst 5 kilometer lopen naar Theux om daar op de trein naar Verviers te stappen. Die 5 kilometer horen niet bij onze eigenlijke dagmars, maar gaan natuurlijk wel in de benen zitten. De wandeling naar Theux blijkt gelukkig een prettige wandeling te zijn. Even hebben we de paraplu nodig omdat het een beetje spettert. We hoeven niet lang op onze trein te wachten en daarnaast is het station van Theux geen nare plek om te wachten. In Verviers moeten we drie kwartier wachten op de bus naar Micheroux, maar dan zitten we lekker in het zonnetje op de bushalte en zelfs met een warme koffie in onze handen.
We starten het vervolg van onze wandeling in Micheroux. Net even buiten de bebouwde kom gaan we, via een smalle doorgang, het weiland in.
We zullen de eerste kilometers meerdere weilanden met smalle doorgangen moeten trotseren. Zelfs voor de slankste onder ons is het af en toe wurmen om erdoor te komen.
Donkere wolken, zwaar van de regen, hangen laag boven het landschap. De verwachtingen zijn dat het pas laat in de middag zal gaan regenen.
Na de weilanden loopt het pad een geruime tijd boven langs een riviergeul. Beneden ons loopt een stroompje en de geul zelf is bebost. Het is een fraai en afwisselend pad.
Het pad loopt ook hier dikwijls door of langs weilanden, een smalle strook tussen prikkeldraad en hoge heggen.
Veel van de oudere en statige landhuizen beschikken over muren met een grote poort erin.
Zo nu en dan kruisen we een van de vele stroompjes die in dit heuvellandschap aanwezig zijn.
Het gras en de brandnetels zijn op sommige plekken hoog en weelderig aanwezig. In mijn geval niet altijd lekker omdat ik in een korte broek loop.
Het pad duikt (alweer) een holle weg in.
De holle weg (greppel) daalt gestaag, terwijl de bomen om ons heen steeds hoger worden.
Uiteindelijk komen we beneden aan, waarna ons een stevige klim uit het dal te wachten staat.
Eenmaal boven gekomen ziet de lucht er steeds dreigender uit. Af en toe spettert het een beetje.
Het pad gaat verder over een weg met steenslag.
En weer duikt het pad een holle weg met verraderlijke stenen onder onze voeten in. Bonen ons is een dak van bladeren en we horen het zachte getik van regen op de bladeren. Helaas glijdt een van ons uit over de verraderlijke stenen en maakt een lelijke val. Na even te zijn bijgekomen gaan we toch weer verder.
De greppel verdiept zich steeds meer en uiteindelijk lopen we door een klein stroompje de greppel uit en bereiken het plaatsje Nessonvaux. Vanaf Nessonvaux is het nog ongeveer 5 kilometer naar de eindbestemming, maar de beschrijving geeft aan dat deze laatste kilometers een steile klim zijn. De uitgegleden wandelgenoot geeft aan deze 5 kilometer lange klim niet te zien zitten en besluit op het station van Nessonvaux achter te blijven om later met de auto te worden opgehaald.
Dan moet die auto natuurlijk wel worden opgehaald… J en ik starten aan de laatste 5 kilometers. Het pad gaat onder het spoor door direct steil omhoog en al snel zien we het plaatsje diep onder ons liggen.
Gestaag klimmen we, ieder in zijn eigen tempo, het steile pad omhoog. Het is inmiddels zachtjes gaan regenen. Gelukkig blijkt het niet 5 kilometer lang klimmen te zijn. We klimmen daadwerkelijk alleen de eerste kilometer.
Na 1 kilometer zijn we uit het dal. We pauzeren kort terwijl het zachtjes, maar gestaag, regent en grote druppels van de bomen boven ons op ons neervallen. Na ongeveer anderhalf uur zijn we weer bij de auto en kunnen we onze wandelgenoot ophalen. De weersverwachting voor zondag is zeer slecht; we zullen niet wandelen.