Woensdag 28 juni 2017
Even met een vriendin een weekje er tussenuit naar Guernsey. We zijn licht-bepakt, alleen een kleine rugzak, zodat we geen bagage hoeven in te checken of aan het eind hoeven op te wachten. Gisteren was de reisdag. In de ochtend op Schiphol afgesproken, wachten… Eerst de vlucht van Schiphol naar Southampton, een klein uur vliegen. In Southampton hadden we twee uur overstaptijd. Genoeg tijd om op het buitenterras van een bar op het vliegveld even te lunchen. Er was geen uitzicht, alleen loodsen en hekken om ons heen, maar de temperatuur was aangenaam, weinig wind en de lucht lichtgrijs bewolkt.
Vervolgens de vlucht naar Guernsey, ongeveer een half uur. Toen we het vliegtuig uitstapten bleek het buiten een stuk frisser dan in Southampton en ook meer wind. We verblijven in een appartement met zwembad. Mijn vriendin heeft het uitgezocht omdat ze er zo’n twaalf jaar geleden ook met haar zoon geweest is en weer eens wilde zien hoe het eiland er nu uit zou zien. Zij is een fanatiek zwemster en zeer blij met het, verwarmde, zwembad.
De dag start grijs en met een schamele temperatuur van vijftien graden Celsius. We zijn hier ook om een paar kustwandelingen te lopen en vandaag lopen een korte wandeling langs de oostkust naar de hoofdstad St Peter Port. Ons appartementen complex ligt niet ver van de kust. Eerst wandelen we over smalle weggetjes met hoge heggen of muurtjes. Al snel volgen we een wandelpad het bos in. Het gaat soms steil naar beneden over traptreden en wanneer we beneden aankomen bij Fermain Beach Café regent het zachtjes.
We krijgen nooit de kans om iets te drinken bij het café want we komen er telkens te vroeg of te laat aan. Ze sluiten om 18:00 uur en nu zijn ze nog niet open.
Voorbij het café gaat het pad via een steile trap weer verder. Steeds hoger klimt het en wanneer we een eindje gestegen zijn hebben we een fraai uitzicht over het stuk kust waar we vandaan komen. Er staat geen wind en af en toe miezert het.
Het pad slingert verde langs de kust en we passeren resten van een bouwwerk dat naar het water loopt: de Ozanne Steps. We lopen een stukje naar beneden en nemen wat foto’s. Het pad buigt nu wat af van de kust en voert door een bosrijk gebied. Zware druppels vallen van de bomen op ons pad en in onze nek. De lucht is nu zo vochtig dat mijn bril voortdurend beslaat. Ik besluit hem maar af te doen, zo slecht zie ik eigenlijk niet.
Als we vlak bij de hoofdstad zijn loopt het pad langs een oud verdedigingswerk: Clarence Battery. We zullen erg veel verdedigingswerken tegenkomen. We nemen een kijkje en lopen over restanten van oude muren terwijl we de hoofdstad in de grijze verte al zien liggen.
Het pad loopt verder en we naderen duidelijk de stad. We passeren de eerste huizen en komen op een gegeven moment bij een oude poort in wat er uit ziet als een stadsmuur. Ons pad loopt langs de poort, maar we gaan toch even naar binnen om te zien wat er achter ligt. Binnen gaat er een steile trap omhoog en als we bovenaan zijn, staan we aan de rand van een zeer gewoon grasveld met een weg en geparkeerde auto’s. Beneden zag het er interessanter uit dan boven.
Al snel loopt onze wandeling over een asfaltweg met een stoepje en komen we uit bij de haven van St Peter Port. Er liggen veel plezierboten en het hek langs de gehele kade is behangen met rijk gevulde bloembakken. We gaan het stadje, lopen wat winkels binnen om een paar wandelsokken voor mij te kopen. Vanwege mijn schoenmaat 38 kom ik al snel bij de damessokken uit en loop de winkel uit met twee paar paarse wandelsokken. We drinken een kopje koffie en halen geld uit de muur terwijl het inmiddels serieus is gaan regenen.
Vanwege het slechte weer besluiten we een bezoek aan Castle Cornet te brengen. Het complex bestaat uit meerdere gebouwen en met deze regen is het beter om binnen te lopen. Als we onze entree hebben betaald zijn we net op tijd om in een van de gebouwen een kleine voorstelling bij te wonen. We gaan met onze natte kleren in een brede vensterbank zitten en horen het geschiedkundig verhaal van een cholera epidemie gespeeld door lokale amateur toneelspelers. Zoals ook in andere plaatsen in Europa rond 1700 was het niet meteen duidelijk dat de verspreiding van de cholera via besmet drinkwater plaatsvond en beschikte men op Guernsey toen ook nog niet over een goede riolering.
Omdat we hier de hele middag willen doorbrengen vanwege de regen, het regent inmiddels serieus, lopen we zo langzaam en inefficiënt mogelijk door alle gebouwen van het complex. We eten er een machtige kop broccoli soep met een veel te grote sandwich. Behalve verschillende gebouwen zijn er ook leuke straatjes en gangetjes.
Het ene moment is het een verlaten trap met aan het eind rode emmers aan de muur voor zand tegen brand. Kort daarop stroomt er een schoolklas in uniform de trap af. Het complex wordt door meerdere schoolklassen bezocht.
Uiteindelijk gaan we weer terug naar het stads centrum. We kopen er een zeven dagen buspas en gaan met de bus terug naar ons appartement. Nog geen tien minuten rijden. Die avond eten we bij de Queens Inn.