Zaterdag 1 juli 2017
Vandaag gaan we weer terug naar het kustpad. Omdat we de eerste keer veel sneller liepen dan verwacht, willen we vandaag twee wandelingen aan elkaar plakken. Maar voordat we het pad weer oppakken willen we eerst een bezoekje brengen aan een boerenmarkt bij een landhuis niet ver van ons appartement: Sausmarez Manor. Het landhuis heeft een tuinencomplex met beelden, maar dat bewaren we voor de laatste dag.
Als we door de poort van het landhuis naar binnen lopen, wordt al direct duidelijk dat het een redelijk groot terrein is en dat beeldende kunst aanwezig is. De boerenmarkt is op een kleiner grasveld aan de achterzijde van het huis.
We hopen eigenlijk vers brood en huisgemaakte kaas te kunnen kopen, maar dat valt enigszins tegen. Er zijn vooral kraampjes met snuisterijen en wat huisvlijt als cake en worst en groenten uit de moestuin. Ook kunst is weer aanwezig en midden op het grasveld ligt een aantal eenden onaangedaan door de rondlopende gasten rustig te zonnen. Het spiegelende oppervlak van het kunstwerk geeft mij de mogelijkheid ook de fotograaf eens te portretteren.
We kopen niets en nemen de bus richting de halte waar we weer op ons kustpad kunnen komen. De halte heet ‘Le Bourg’ en we lopen eerst langs de ‘Forest Parish Church‘. Een aardig kerkgebouw met een fraaie begraafplaats er omheen.
We nemen binnen een kijkje. Binnen is er een sobere en van religieuze relikwieën voorziene aankleding.
Net even voorbij de kerk ligt het ‘German Occupation Museum‘. Het is geen groot gebouw en omdat we op de regenachtige momenten al wat museums hebben gezien, slaan we deze over. Ze hadden het bord dat de richting naar het museum aangeeft ook met twee schroeven aan de hoeken kunnen bevestigen!
Het eiland staat overigens vol met verdedigingswerken. Uit de middeleeuwen, de Franse revolutie, de eerste en de tweede wereldoorlog. Het zal de strategische ligging zijn.
Het kost ons enige moeite om het smalle pad dat we naar de kust willen volgen te vinden. We kunnen ook de asfaltweg volgen, maar het bospad lijkt ons wat prettiger lopen. Uiteindelijk vinden we het bospad; beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. We komen weer uit bij de baai waar de vorige keer zijn geëindigd met een glas cider.
We bestijgen de zeer steile trap en bovenaan gekomen hebben we een mooi uitzicht over het traject dat we de vorige keer hebben gelopen.
Volgens de beschrijving in het gidsje loopt het pad een heel stuk langs hoge heggen. Wel beschut tegen de wind, maar daardoor hebben we maar weinig uitzicht over de oceaan en de rotskust beneden ons.
Zo nu en dan is er een plek waar we tussen de begroeiing door weer even de oceaan kunnen zien. Het is vandaag lekker weer en al snel lopen we in ons T-shirt of, in mijn geval, een kek overhemd.
Na een uurtje lopen verdwijnen de hoge heggen en krijgen we een stukje met open terrein. De oceaan heeft de kleur zoals op de toeristenfoto’s.
We lopen een stukje landinwaarts over een holle weg. Het is lekker warm als we naar onze lunchplek ‘Le Gouffre Café & Restaurant‘ lopen. Het is een prima plek om te lunchen, lekker beschut tegen wind van zee. We eten een sandwich en drinken een cider. Ondanks dat we toch vaak moeten klimmen en dalen heb ik geen bijzondere last van mijn knieën.
Na de lunch gaat het weer steil omhoog en eenmaal bovenaan gekomen zien we in de verte de eindbestemming van vandaag: ‘La Prevôté Watch House‘. Een verdedigingswerk uit de Tweede Wereldoorlog. Guernsey was een tijdje bezet door de Duitsers en die vonden dat het eiland een onderdeel van de Atlantikwall moest worden.
Daar zijn we echter nog niet. We lopen een eind boven langs de kust. De begroeiing is hier laag en duidelijk aan wind blootgesteld. We krijgen een mooi uitzicht op het gedeelte dat achter ons ligt.
Stenen met fel gekleurde korstmos op de voorgrond levert altijd een mooi plaatje op.
We bereiken het betonnen verdedigingswerk wat er uitziet als een abstracte versie van de hoofden van Paaseiland. Hier eindigt het kustpad van vandaag. Volgens het gidsje kunnen we hiervandaan eenvoudig binnendoor op de hoofdweg komen waar we een bus kunnen nemen.
We lopen via de redelijk stille binnenweggetjes terug naar de hoofdweg. Omdat de wegen vaak smal en door hoge heggen omzoomd zijn, zijn er bij de uitritten van de woningen overal bolle spiegels aan de muren of heggen opgehangen. Leuke objecten om onszelf in een vervormde context met de omgeving te fotograferen.
Veel van de huizen op Guernsey hebben bloemrijke tuinen. Als we hier eind mei hadden gelopen dan hadden we de lange groene gevederde planten vol met blauwe bloemen aangetroffen. Nu zijn ze vooral groen met een restant van blauw.
Niet lang daarna bereiken we een bushalte die niet ver van het vliegveld af ligt. Een vrolijke plek om op de bus te wachten.